BABACIĞIM 1937 yılında, Henüz bıyığı terlememiş bir öğretmen olarak, Sıla için gittiğim Urfa'da; Gururla, Heyecanla, "İşte bakın adam oldum da geldim" Dercesine, Evimizin kapısını çaldım şafaktan. Sandım ki, Ben senin elinden öpeceğim, Sen de benim yüzümü. Unutamam o anı, Öpeceğim elin toprak altında olduğunu. Heyhat ki!. Ne sen benim yüzümü öptün, Ne ben elini. Şimdi her yaşlıyı gördüğüm zaman, Onu sen sanarak öperim elini. İsterim ki, o da öpsün yüzümü.. MEHMET SALİH SAN |